در هر اتاق خبری باید سیستمی برای کنترل کیفیت پیش نشر داستان داشته باشد. در اینجا ما نگاهی به نکاتی در مورد درستی‌سنجی که توسط نیلز هانسون، سردبیر برنامه تلویزیونی سوئدی بررسی ماموریت می‌اندازیم که یک برنامه یک ساعته و هفتگی است درباره روزنامه‌نگاری تحقیقی. هانسون در اینجا توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان یک داستان را توسط درستی‌سنجی «ضدگلوله» و با موضوع تحقیق سریع صحبت کرد.
۱. چگونه با آدم بد کنار بیاییم – بسیار مهم است که تا جای ممکن خودمان را برای هر اتفاقی آماده کنیم. در سیستم قضایی، فرد مظنون باید اجازه دسترسی به همه شواهد را داشته باشد – حداقل به صورت کلی.
تنها برای آن‌که قادر به تهیه پرونده در دادگاه است. شما باید فردی را که موضوع صحبت است را مطلع کرده و درباره شواهدی که می‌خواهید منتشر کنید با او صحبت کنید. پاسخی که دریافت می‌کنید، در فرآیند درستی‌سنجی می‌تواند نقش حیاتی بازی کند.
۳. دست و دلبازی خود را نشان دهید – به کسی که موضوع تحقیق شما شده چندین و چند فرصت دهید تا بتواند به سوالات شما پاسخ دهد حتی اگر در ابتدا گفته خیر. اگر احتیاج به شرایط تسکین دهنده‌ای است، باید آن را در اختیار آن‌ها بگذارید.
۴. همه چیز را تایید کنید – همه جزییات باید تایید شود. این شامل مسائل بزرگ و جزییات کم اهمیت می‌شود. شما همچنین باید با دقت فراوان نتیجه را بررسی کنید. برخی اوقات نتیجه شما ممکن است بسیار تیز و برنده باشد و گاهی ممکن است مجبور باشید آن را نرم‌تر بیان کنید. همه چیز را با یک همکار و یک ویرایشگر بررسی و تایید کنید. هیچگاه درستی‌سنجی را به تنهایی انجام ندهید.
۵. اجتناب از دید تونل – بزرگترین دشمن برای یک روزنامه‌نگار تحقیقی این است که خیلی زود تصمیم خود را سر اینکه داستان از چه قرار است بگیرند و تنها به شواهد تایید شده بپردازند، نه به واقعیت‌های متضاد. از طرفی می‌توان دو سوال را مطرح کرد. آیا عموم ناامید خواهند شد اگر بفهمند شما چیزی را از قلم انداخته‌اید؟ آیا می‌توانید از انتخاب خود بدون از دست دادن اعتبارتان دفاع کنید؟
چه نکات دیگری به نظرتان باید رعایت شود؟