فیلمبرداری آنامورفیک: آیا اندازه ایدئالی برای سنسور وجود دارد؟
بسیاری از دوربینهای فیلمبرداری جدید دارای حالت آنامورفیک هستند. سینماسکوپ و فیلمبرداری آنامورفیک چیست و چه رابطهای با نسبت تصویر دارد؟
تصورات اشتباه بسیاری در رابطه با اندازه حسگر و فیلمبرداری آنامورفیک وجود دارد. این مشکل با معرفی دوربین پاناسونیک GH4 شروع شد. بسیاری از فیلمبرداران فکر میکنند نمیتوانند از لنزهای 2x استفاده کنند، زیرا دوربینشان حالت آنامورفیک ندارد.
آنها میگویند که فقط میتوانند از لنزهای 1.33x یا 1.5x استفاده کنند و نمیدانند که باید کدام را انتخاب کنند. بعضیها کمی پیگیرتر و در جستجوی دوربین مناسب هستند. دوربین سونی a7S II حالت آنامورفیک ندارد ولی میتوان بدون هیچ مشکلی با آن فیلمبرداری آنامورفیک انجام داد.
حالت آنامورفیک چیست و چرا داشتن آن خوب است؟
لنزهای آنامورفیک، میدان دید گستردهتری روی حسگر میاندازند. این لنزها قابلیتهای بسیار بیشتری دارند که در این مقاله مورد بحث ما نیستند. فرض کنید که لنز ایدئال آنامورفیک، میدان دید را ۲ برابر فشرده میکند؛ به این معنی که شما باید بعد از فیلمبرداری، عرض فیلم خود را دو برابر کنید تا تصویر ضبط شده، درست بهنظر برسد.
دوربینهای دارای حالت آنامورفیک این امکان را به شما میدهند که از مساحتهای مختلفی از حسگر استفاده کنید و مجبور به استفاده از نسبت ۱۶:۹ نباشید. دوربین GH4 امکان استفاده از نسبت ۴:۳ و دوربین BMPCC 6K امکان استفاده از نسبت ۶:۵ را با فشردگی دوبرابری میدان دید (استفاده از لنز 2x) فرآهم میآورند؛ نسبت ۴:۳ تبدیل به نسبت ۲/۶۶:۱ و نسبت ۶:۵ تبدیل به نسبت ۲/۴:۱ میشود که نسبت سینماسکوپ (CinemaScope) کلاسیک است. بااینحال، در این حالات از تمامی عرض حسگر استفاده نمیشود. در عمل، دوربین، حاشیههای فیلم ضبطشده شما را کراپ میکند. آیا حالت آنامورفیک نیز چنین کاری میکند؟
البته در اینجا یک استثناء وجود دارد و آن، دوربین GH5 و حالت دریچه باز (Open Gate) این دوربین است. از آن جایی که دوربینهای سری GH پاناسونیک، دارای یک حسگر ۴:۳ هستند، تکنسینهای این شرکت به این فکر کردهاند که «چرا امکان استفاده از کل مساحت حسگر را برای کاربران فرآهم نیاوریم؟». حالا وقت این است که مزیتهای اصلی حالات آنامورفیک را توضیح دهیم.
حالت آنامورفیک چه مزیتهایی دارد؟
کمترین مزیت حالت آنامورفیک این است که امکان استفاده بهینهتر از مساحت حسگر را فرآهم آورده و نیاز به کراپ کردن فیلم بعد از خاتمه فیلمبرداری را بهطور قابل ملاحظهای کاهش داده یا کلا این نیاز را از بین میبرد. بهعلاوه، حالت آنامورفیک امکان استفاده بهتر از نرخ بیت (bitrate) دوربین برای مساحت نهایی تصویر را فرآهم میآورد.
بااینحال، مهمترین مزیت یک حالت آنامورفیک مناسب، استفاده از ارتفاع بیشتری از حسگر در مقایسه با ویدئوی ۱۶:۹ است.
حالت دریچه باز دوربین GH4 قابی به شما میدهد که بعد از کشیده شدن، نهتنها عریضتر است، بلکه ارتفاع بیشتری نیز دارد.
جمعبندی
همیشه برای فیلمبرداری از حالتی استفاده کنید که بیشترین رزولوشن عمودی را دراختیار شما میگذارد و از حسگر بهترین استفاده را میکند؛ حتی اگر مجبور شوید بعدا بخشی از قاب را کراپ کنید. شما با این کار، دادههایی بیشتر و مساحت حسگر بیشتری برای کار کردن خواهید داشت. بااینحال، اگر محدودیت زمانی دارید و وقت ویرایش کردن ویدئوی ضبط شده را ندارید هیچ ایرادی ندارد که بیخیال کراپ کردن شوید و این کار را با انتخاب حالت ضبط مناسب در دوربین و در هنگام فیلمبرداری انجام دهید.